एका इंग्रजी कवितेचा स्वैर अनुवाद.
कधी कधी
कधी कधी वाटतं,
कालचक्र मागे फिरावं,
जुन्या गोष्टी बदलण्यासाठी नाही, तर जुन्या गोष्टी परत अनुभवण्यासाठी…..
कधी कधी वाटतं,
परत लहान बाळ व्हावं,
बाबागाडीत बसण्यासाठी नाही, तर आईचं तेव्हाचं सुंदर हास्य बघण्यासाठी.
कधी कधी वाटतं,
परत शाळेत जावं,
विद्यार्थी होण्यासाठी नाही तर, त्या बालपणीच्या मित्रांबरोबर अजून वेळ घालवण्यासाठी जे मला नंतर परत भेटलेच नाहीत.
कधी कधी वाटतं,
परत कॅालेजमध्ये जावं,
मौजमजा करण्यासाठी नाही तर मी नक्की काय शिकलो ते परत आठवण्यासाठी…..
कधी कधी वाटतं,
परत नोकरीचा पहिला दिवस यावा,
कमी काम करण्यासाठी नाही तर त्या पहिल्या पगाराचा आनंद अनुभवण्यासाठी….
कधी कधी वाटतं,
आपली मुलं लहान असायला हवी होती,
ती लवकर मोठी झाली म्हणून नाही, तर त्यांच्याशी अजून जास्त वेळ खेळण्यासाठी….
कधी कधी वाटतं,
जगण्यासाठी अजून जास्त वेळ हवा,
आयुष्य जास्त हवं म्हणून नाही, तर आपण लोकांच्या किती जास्त उपयोगी पडू शकतो हे कळण्यासाठी …..
खरंतर गेलेली वेळ परत येत नाही,
म्हणूनच आयुष्यात आलेला प्रत्येक क्षण आनंदाने आणि पूर्ण उपभोगायला हवा
न जाणो परत येईल न येईल….
चला उरलेलं आयुष्य, उरलेले दिवस, उरलेले क्षण आनंदाने जगूया.
जगण्याचा उत्सव करूया, निदान करण्याचा प्रयत्न तरी करूया.
No comments:
Post a Comment